解释 : 平公曰:“音无此最悲乎?” 师旷曰:“有。”平公曰:“可得闻乎? ”师旷曰:“ 君德义薄,不可以听之。”平公曰:“寡人所好者音也,原闻之。”师旷不得已,援琴而鼓之。一 奏之,有玄 鹤二八集乎廊门;再奏之 ,延颈而鸣... 更多 >>